• 12 lutego 2014
• Publikacje, DLA LEKARZY

Skojarzone leczenie ortodontyczno-chirurgiczne pacjenta z mnogimi zębami dodatkowymi

Nadliczbowość zębów (hyperdontia) jest zaburzeniem polegającym na występowaniu zwiększonej ich liczby. Anomalia ta występuje częściej w szczęce niż w żuchwie, również częściej w uzębieniu stałym niż mlecznym i częściej u chłopców niż u dziewcząt. Etiologia zjawiska nie jest do końca wyjaśniona. Cel pracy: Analiza przypadku postępowania klinicznego u pacjenta z mnogimi zębami nadliczbowymi. Opis przypadku: U pacjenta w wieku 8 lat i 5 miesięcy wykryto obecność trzech zębów nadliczbowych w okolicy lewego zęba siecznego centralnego i bocznego w szczęce. Zęby te zaburzyły położenie prawego zęba siecznego centralnego i bocznego oraz lewego zęba siecznego bocznego. Spowodowały również przemieszczenie i opóźnione wyrzynanie zęba 21. Na podstawie tomografii uzębienia zdecydowano o ekstrakcji zębów nadliczbowych i obserwacji przemieszczonych siekaczy, które w czasie dwóch lat samoistnie poprawiły swoje położenie. Opóźniony w wyrzynaniu zawiązek zęba 21 stopniowo ustawił się na szczycie wyrostka i wymagał jedynie nacięcia błony śluzowej i ortodontycznego sprowadzenia do płaszczyzny zgryzowej. Wnioski: Usunięcie przeszkody w postaci zębów nadliczbowych spowodowało stopniową poprawę położenia wszystkich przemieszczonych zębów siecznych. Odroczenie ingerencji chirurgiczno-ortodontycznej w położenie zawiązka zęba 21 zaowocowało zachowaniem prawidłowej długości korony klinicznej i konturu dziąsła opóźnionego w wyrzynaniu zęba siecznego, co potwierdziło słuszność takiego, mniej inwazyjnego, postępowania w stosunku do wysoko zlokalizowanego zawiązka.

Zobacz pliki PDF:

• - Cały artykuł: Skojarzone leczenie ortodontyczno-chirurgiczne pacjenta z mnogimi zębami dodatkowymi