Zapraszamy na Konferencję Naukową - Efektywne leczenie II klasy

Śląskie Koło Regionalne PTO oraz Poliklinika Stomatologiczna POD SZYNDZIELNIĄ w Bielsku Białej zapraszają 12 września 2020 roku na Konferencję Naukową EFEKTYWNE LECZENIE II KLASY - RÓŻNE KONCEPCJE LECZENIA, RÓŻNE APARATY, TEN SAM CEL.

Zbliża się kolejne spotkanie Śląskiego Regionalnego koło PTO

Moi Drodzy,
Parę słów na temat zbliżającego się kolejnego spotkania Śląskiego Regionalnego koła PTO. Tym razem 7 września o godzinie 17:00 spotykamy się w Klinice pod Szyndzielnią w Bielsku-Białej. Tematem będzie przyzębie oraz budowa wyrostka zębodołowego szczęki i żuchwy w świetle najnowszych badań. Ten drugi główny temat ma niezwykle istotny wpływ na stan przyzębia leczonych przez nas pacjentów.

Zaproszenie na II spotkanie Śląskiego Regionalnego Koła PTO

Dziękujemy wszystkim uczestnikom I spotkania Śląskiego Regionalnego Koła PTO. Spotkanie było bardzo udane i trwało 3 godziny w załączniku sprawozdanie ze spotkania.

Zapraszamy na kolejne spotkanie, które odbędzie się 7 września 2018 r. w Klinice pod Szyndzielnią w Bielsku-Białej.
Prosimy o zapisywanie sie do Śląskiego Koła poprzez Intranet PTO.

Zaproszenie dla wszystkich członków Polskiego Towarzystwa Ortodontycznego na inauguracyjne zebranie!

Szanowne Koleżanki i Koledzy,

W związku z zatwierdzeniem przez walne zebranie Polskiego Towarzystwa Ortodontycznego naszego Śląskiego Regionalnego Koła  PTO, w imieniu Zarządu koła, mam przyjemność zaprosić wszystkich członków Polskiego Towarzystwa Ortodontycznego na inauguracyjne zebranie, które odbędzie się w piątek 8 czerwca 2018 r. w Katowicach o godzinie 17:00 - VIENNA HOUSE EASY ANGELO KATOWICE (ul. Sokolska 24)

STAŻE i KURSY

Zapraszamy na indywidualne staże do naszej Poradni lekarzy zainteresowanych nieoperacyjnym leczeniem wad szkieletowych
oraz osoby zainteresowane kursem praktycznym z zakresu montowania aparatów do szybkiej ekspansji szczęki, procy brodkowej i maski twarzowej.

Więcej informacji: 
nr tel.: 32 370 09 46
mail:  poradnia@ortomikar.pl

Duration of the Pubertal Peak in Skeletal Class I and Class III Subjects

Duration of the Pubertal Peak in Skeletal Class I and Class III Subjects.
Małgorzata Kuc-Michalskaa; Tiziano Baccettib

ABSTRACT
Objective: To estimate and compare the duration of the pubertal growth peak in Class I and Class III subjects.
Materials and Methods: The data examined consisted of pretreatment lateral cephalometric records of 218 skeletal Class I or Class III subjects (93 female and 125 male subjects) of white ancestry. The duration of the pubertal peak was calculated from the average chronological age intervals between stages CS3 and CS4 of the cervical vertebral maturation in Class I vs Class III groups (t-test).

Non-Surgical Orthodontic/Orthopedic Treatment of a Young Adult Class III Patient

ABSTRACT

Objective: To report and evaluate the outcomes of nonsurgical orthodontic treatment of a young adult female patient with Class III malocclusion and hyperdivergent growth pattern. Material and Methods: The 15-year-old patient with moderate skeletal Class III malocclusion and hyperdivergent growth pattern was treated by the Authors (M K-M and AK). The treatment started after growth completion (CS6 in cervical vertebral maturation) and consisted of the combined use of a face mask, Haas-type expansion appliance, a lower fixed appliance and Class III elastics for the first phase of treatment followed by full fixed appliance. Lateral cephalometric radiographs were taken at the beginning (T1) and at the end (T2) of treatment. Selected cephalometric analyses and superimpositions were used to evaluate dental, skeletal and facial changes with treatment. The patient was followed for 7 years to document the stability of non-surgical orthodontic/orthopedic treatment.

Niechirurgiczne leczenie dorosłej pacjentki z III klasą szkieletową i bocznym lewostronnym przemieszczeniem żuchwy

Streszczenie: Cel artykułu: Celem artykułu jest przedstawienie przebiegu i wyników niechirurgicznego leczenia 42-letniej pacjentki z III klasą szkieletową i bocznym lewostronnym przemieszczeniem żuchwy. Materiał i metoda: 42-letnia pacjentka z zaburzeniem szkieletowym klasy III, bocznym lewostronnym przemieszczeniem żuchwy, zaburzoną symetrią górnego łuku zębowego w prawo oraz dolnego łuku zębowego w lewo została poddana dwuetapowemu ortopedyczno-ortodontycznemu leczeniu. Aby odzyskać symetrię dolnego łuku zębowego, na początku leczenia usunięto ząb 46. W I fazie leczenia, trwającej 9 miesięcy, zastosowano aparat Haasa na szynach akrylowych wyższych w tylnej części połączony z maską twarzową oraz dolnym aparatem stałym za pomocą wyciągów elastycznych. Ze względu na brak zwężenia górnego łuku zębowego śruba aparatu Haasa została aktywowana tylko 10 razy w systemie tzw. semi-RME, czyli 1 obrót na dobę. W II fazie leczenia stosowano pełny aparat stały w systemie MBT na obu łukach zębowych, łuki niklowo-tytanowe i wyciągi elastyczne III, II i I klasy. Pod koniec leczenia odtworzono miejsce w okolicy zęba 16, dzięki czemu symetria górnego łuku zębowego również została uzyskana.

Całkowita transpozycja kła i pierwszego zęba przedtrzonowego w szczęce – opis przypadku

Transpozycja zębów, rzadko spotykana postać ektopii, polega na zamianie miejsca przez dwa sąsiadujące w łuku zębowym zęby. Etiologia tego rzadkiego zaburzenia nie została jednoznacznie wyjaśniona. Zarówno czynniki ogólnoustrojowe (genetyczne, związane z płcią, schorzenia ogólnoustrojowe), jak i miejscowe (często towarzyszące inne zaburzenia zębowe), mogą mieć wpływ na wystąpienie tej anomalii. Do dzisiaj transpozycja jest uznawana za najtrudniejsze do leczenia zaburzenie zębowe. Brak korekty nieprawidłowego położenia zębów prowadzi do powstania zaburzeń czynnościowych i estetycznych, dlatego też w literaturze dominują opisy leczenia mającego na celu przywrócenie prawidłowej kolejności i pozycji zębów. Przy planowaniu metody leczenia trzeba brać pod uwagę wiele czynników, takich jak: trudności lecznicze, czas leczenia, estetyka uśmiechu, funkcjonalność, stabilność, preferencje pacjenta oraz doświadczenie lekarza. W niniejszym artykule przedstawiono leczenie najczęściej występującej lewostronnej transpozycji kła i pierwszego zęba przedtrzonowego w szczęce. Po 36 miesiącach leczenia za pomocą aparatu stałego, łuków superelastycznych i otwartej sprężynki niklowo-tytanowej przywrócono naturalną kolejność zębów bez widocznych efektów ubocznych, takich jak recesje dziąseł lub resorpcje korzeni przemieszczanych zębów. Niekorzystnym efektem jest widoczny na zdjęciu ortopantomograficznym nieznacznie obniżony poziom kości wyrostka zębodołowego w okolicy zębów 23 i 24. Nawet w przypadku całkowitej transpozycji kła i pierwszego zęba przedtrzonowego możliwe jest prawidłowe ustawienie tych zębów, pod warunkiem rozpoczęcia leczenia przed całkowitym wyrośnięciem kła do płaszczyzny zgryzowej. (Filipek A, Kuc-Michalska M. Całkowita transpozycja kła i pierwszego zęba przedtrzonowego w szczęce – opis przypadku. Forum Ortod 2015; 11: 65-71).

Skojarzone leczenie ortodontyczno-chirurgiczne pacjenta z mnogimi zębami dodatkowymi

Nadliczbowość zębów (hyperdontia) jest zaburzeniem polegającym na występowaniu zwiększonej ich liczby. Anomalia ta występuje częściej w szczęce niż w żuchwie, również częściej w uzębieniu stałym niż mlecznym i częściej u chłopców niż u dziewcząt. Etiologia zjawiska nie jest do końca wyjaśniona. Cel pracy: Analiza przypadku postępowania klinicznego u pacjenta z mnogimi zębami nadliczbowymi. Opis przypadku: U pacjenta w wieku 8 lat i 5 miesięcy wykryto obecność trzech zębów nadliczbowych w okolicy lewego zęba siecznego centralnego i bocznego w szczęce. Zęby te zaburzyły położenie prawego zęba siecznego centralnego i bocznego oraz lewego zęba siecznego bocznego. Spowodowały również przemieszczenie i opóźnione wyrzynanie zęba 21. Na podstawie tomografii uzębienia zdecydowano o ekstrakcji zębów nadliczbowych i obserwacji przemieszczonych siekaczy, które w czasie dwóch lat samoistnie poprawiły swoje położenie. Opóźniony w wyrzynaniu zawiązek zęba 21 stopniowo ustawił się na szczycie wyrostka i wymagał jedynie nacięcia błony śluzowej i ortodontycznego sprowadzenia do płaszczyzny zgryzowej. Wnioski: Usunięcie przeszkody w postaci zębów nadliczbowych spowodowało stopniową poprawę położenia wszystkich przemieszczonych zębów siecznych. Odroczenie ingerencji chirurgiczno-ortodontycznej w położenie zawiązka zęba 21 zaowocowało zachowaniem prawidłowej długości korony klinicznej i konturu dziąsła opóźnionego w wyrzynaniu zęba siecznego, co potwierdziło słuszność takiego, mniej inwazyjnego, postępowania w stosunku do wysoko zlokalizowanego zawiązka.

Niechirurgiczne ortopedyczno-ortodontyczne leczenie dorosłej pacjentki z III klasą szkieletową, zrudymentowanym zębem 12 i brakiem zawiązka zęba 22

Streszczenie: Celem artykułu jest przedstawienie przebiegu i wyników niechirurgicznego leczenia dorosłej pacjentki z III klasą szkieletową, brakiem zawiązka zęba 22 i atypowym, zrudymentowanym (mikrodontycznym) zębem 12.

Materiał i metoda: 27-letnia pacjentka z zaburzeniem szkieletowym klasy III i zaburzeniami zębowymi została poddana dwuetapowemu leczeniu ortopedyczno-ortodontycznemu. W I fazie leczenia zastosowano połączenie maski twarzowej z aparatem Haasa na szynach akrylanowych wyższych w tylnej części oraz dolnym aparatem stałym i wyciągami elastycznymi III klasy. W II fazie leczenia stosowano pełny aparat stały na
obu łukach zębowych i wyciągi elastyczne III i I klasy. Na początku leczenia usunięto atypowy ząb 12 i na jego miejsce przesunięto ząb 23, a następnie resztę bocznych zębów szczęki.