Transpozycja zębów, rzadko spotykana postać ektopii, polega na zamianie miejsca przez dwa sąsiadujące w łuku zębowym zęby. Etiologia tego rzadkiego zaburzenia nie została jednoznacznie wyjaśniona. Zarówno czynniki ogólnoustrojowe (genetyczne, związane z płcią, schorzenia ogólnoustrojowe), jak i miejscowe (często towarzyszące inne zaburzenia zębowe), mogą mieć wpływ na wystąpienie tej anomalii. Do dzisiaj transpozycja jest uznawana za najtrudniejsze do leczenia zaburzenie zębowe. Brak korekty nieprawidłowego położenia zębów prowadzi do powstania zaburzeń czynnościowych i estetycznych, dlatego też w literaturze dominują opisy leczenia mającego na celu przywrócenie prawidłowej kolejności i pozycji zębów. Przy planowaniu metody leczenia trzeba brać pod uwagę wiele czynników, takich jak: trudności lecznicze, czas leczenia, estetyka uśmiechu, funkcjonalność, stabilność, preferencje pacjenta oraz doświadczenie lekarza. W niniejszym artykule przedstawiono leczenie najczęściej występującej lewostronnej transpozycji kła i pierwszego zęba przedtrzonowego w szczęce. Po 36 miesiącach leczenia za pomocą aparatu stałego, łuków superelastycznych i otwartej sprężynki niklowo-tytanowej przywrócono naturalną kolejność zębów bez widocznych efektów ubocznych, takich jak recesje dziąseł lub resorpcje korzeni przemieszczanych zębów. Niekorzystnym efektem jest widoczny na zdjęciu ortopantomograficznym nieznacznie obniżony poziom kości wyrostka zębodołowego w okolicy zębów 23 i 24. Nawet w przypadku całkowitej transpozycji kła i pierwszego zęba przedtrzonowego możliwe jest prawidłowe ustawienie tych zębów, pod warunkiem rozpoczęcia leczenia przed całkowitym wyrośnięciem kła do płaszczyzny zgryzowej. (Filipek A, Kuc-Michalska M. Całkowita transpozycja kła i pierwszego zęba przedtrzonowego w szczęce – opis przypadku. Forum Ortod 2015; 11: 65-71).